«Οι ακραίες καταστάσεις απαιτούν ακραία μέτρα» και στην Αυτοδιοίκηση! Άρθρο του Θανάση Παπαμιχαήλ Επικοινωνιολόγος-Συγγραφέας Οδηγών Πολιτικής Αυτοβελτίωσης (Σ.Ο.Π.Α.)

 

Συμπληρώνεται σε λίγο ένας χρόνος, από τις τελευταίες αυτοδιοικητικές εκλογές και την ανάληψη των καθηκόντων των  αυτοδιοικητικών αρχόντων στη νέα πενταετή θητεία τους.

Για πολλούς αυτοδιοικητικούς, είναι η πρώτη φορά, για κάποιους άλλους δεύτερη ή τρίτη ή και περισσότερο.

Νέοι και παλιοί αυτοδιοικητικοί άρχοντες, μέσα σε ένα χρόνο πήρανε γεύση από τις χρόνιες παθογένειες της αυτοδιοίκησης αλλά και από τα επαναλαμβανόμενα προβλήματα των «έκτακτων» κρίσεων που είναι κανόνας πλέον. Αδυναμία χρηματοδότησης από το κεντρικό κράτος, περισσότερες ευθύνες, έντονες απαιτήσεις πολιτών, πλημμύρες, πυρκαγιές και άλλα φυσικά φαινόμενα που δεν μπορεί να προβλεφθούν, είναι μερικά. 

Αν σε αυτά προστεθεί και ο «πόλεμος» που έχει ήδη ξεκινήσει από το σύνολο των αντιπολιτευόμενων δημοτικών παρατάξεων  και νέων υποψηφίων, τότε θα πρέπει όλοι εσείς, οι τοπικοί άρχοντες, να κινηθείτε άμεσα και για να σβήσετε τις μικρο-εστίες της αμφισβήτησης προς το πρόσωπο σας και φυσικά να προστατεύσετε την εικόνα σας από κάθε αρνητική δημοσιότητα, πριν να είναι αργά.

Η έκφραση, «οι ακραίες καταστάσεις απαιτούν ακραία μέτρα» αποδίδεται στον πατέρα της ιατρικής Ιπποκράτη. Θα μπορούσε όμως να εφαρμοστεί και από όλους εσάς τους αυτοδιοικητικούς που καλείστε να αντιμετωπίστε πολλά από τα ανωτέρω προβλήματα.

 

Μην κλείνετε τα μάτια σας, μην "κρύβετε" κάτω από το χαλί τα προβλήματα, μην υποτιμάτε τις καταστροφικές συνέπειες που θα ακολουθήσουν.

Είναι θέμα χρόνου να κληθείτε, αν δεν έχετε ήδη κληθεί, να διαχειριστείτε την πρώτη μεγάλη κρίση της νέας θητείας σας.

Η συμβουλευτική υποστήριξη από ειδικούς, με πολυετή πείρα και εξειδίκευση στην επικοινωνία και στην διαχείριση κρίσεων θα πρέπει να γίνει ο πιο αξιόπιστος σύμμαχος σας, τόσο κατά την εμφάνιση των διαφόρων προβλημάτων, όσο και στην πρόληψη τους. 

Ιδιαίτερα, στα θέματα της καθημερινής αντιπολίτευσης, από τις αυτοδιοικητικές παρατάξεις στο Δημοτικό Συμβούλιο.

Ίσως για κάποιους από εσάς να θεωρηθεί "ακραίο μέτρο" η συμμετοχή εξωτερικής ομάδας συμβουλευτικής υποστήριξης, δεδομένης και της ύπαρξης Γραφείου Τύπου του Δήμου, είναι όμως απόλυτα αναγκαία λόγω των πολλών και "ακραίων" καταστάσεων που θα κληθείτε να αντιμετωπίσετε.

Προετοιμαστείτε έγκαιρα για να αντιμετωπίσετε τις νέες προκλήσεις, αν θέλετε να μακροημερεύσετε στο χώρο της αυτοδιοίκησης και της πολιτικής.

Κάθε ευχή για καλή επιτυχία στο υπόλοιπο της αυτοδιοικητικής πορείας σας και σε όλους τους τομείς ευθύνης σας .Και μη ξεχνάτε η διοίκηση ενός Δήμου είναι πολλή πιο  δύσκολη  ακόμη κι από ένα Υπουργείο. Και πρακτικά και επικοινωνιακά

Καλή νέα αυτοδιοικητική σεζόν.

 

 

Συνηθίσαμε! Άρθρο του Θανάση Παπαμιχαήλ. Επικοινωνιολόγος- Συγγραφέας Οδηγών Πολιτικής Αυτοβελτίωσης (Σ.Ο.Π.Α)

 

Συνηθίσαμε, στα ''Βατερλό'' της κυβέρνησης σε κάθε κρίση, στεγαστικής πολιτικής, ακρίβειας, υγείας, κράτους δικαίου και ασφάλειας πολιτών και περιουσιών και άλλες.

Συνηθίσαμε, να ακούμε για την μάστιγα της κερδοσκοπίας και μάλιστα αχαλίνωτης, την έλλειψη του κοινωνικού κράτους, την ανεξέλεγκτη πολιτική του Airbnb καθώς και τους μισθούς Βουλγαρίας που δεν φτάνουν ποτέ για να περάσει ένα νοικοκυριό το μισό μήνα.

Συνηθίσαμε, να ακούμε για μικρά καλάθια και χαμηλές προσδοκίες της κυβέρνησης στην Δ.Ε.Θ από την αντιπολίτευση και στοχευμένα μέτρα στήριξης της οικογένειας από την κυβέρνηση.

Συνηθίσαμε, στην παντελή απουσία ενός ισχυρού αντιπάλου, με αποτέλεσμα το κυβερνών κόμμα να εμφανίζεται ως κυρίαρχος στο πολιτικό σκηνικό και παρά τα πάσης φύσεως ανοιχτά θέματα της κοινωνίας, η φθορά της να είναι μικρότερη από την αδυναμία των αντιπάλων της. 

Συνηθίσαμε, να ακούμε για την εικόνα του λεγόμενου ''επιτελικού κράτους'', το οποίο όταν χρειάστηκε απέτυχε να αντιμετωπίσει τις κάθε είδους φυσικές καταστροφές, 

πλημμύρες, πυρκαγιές, τραγωδίες και άλλα φοβερά πλήγματα. Και πάντα, η ίδια εικόνα της επανεκκίνησης των κυβερνητικών οργάνων, με διαγγέλματα ή από το βήμα της Δ.Ε.Θ κάθε χρόνο.

Συνηθίσαμε, να ζούμε με την πεποίθηση ότι τα προβλήματα μας, δεν λύνονται και πρέπει να ζήσουμε με αυτά. Δεν περιμένουμε ούτε τον από μηχανής ''Θεό'' ούτε από τον από μηχανής ''Άνθρωπο''. Δεν εμπιστευόμαστε αυτούς που είναι εξουσιοδοτημένοι να τα λύσουν και ιδιαίτερα όσους ψηφίζουμε για να τα λύσουν. Απογοήτευση μετά την προσδοκία.

Συνηθίσαμε, στην φιλονικία με την κοινή λογική μέσα από τα social media, πολιτικών και πολιτών, για κάθε είδους πρόβλημα που καλούμαστε να λύσουμε. Ακόμη και αν το punic button σώζει ζωές και αν το 112 σημαίνει εκκενώστε την χώρα. Άχαρες αναρτήσεις από ανίδεους που κάνουν τους ειδικούς. 

Συνηθίσαμε, στην απομυθοποίηση λέξεων, φράσεων, αξιών, εικόνων της πραγματικής ζωής και του κόσμου που ζούμε, με τον κόσμο των social media, που καθρεφτιζόμαστε. Απομυθοποίηση ακόμη και πολλών ιστορικών προσώπων. Μία νέα κουλτούρα, η λεγόμενη woke  κουλτούρα κυριαρχεί στα media, παραδοσιακά και νέα. 

Συνηθίσαμε, να συμβιβαζόμαστε στο ''λίγο'' των διακοπών, στην πολιτική φτώχεια, στην απουσία σχεδίων για το αύριο, το δικό μας και των παιδιών μας. 

Συνηθίσαμε σε μία καθημερινή θλίψη διαρκείας, ξεχνώντας την ιστορική ρήση 

''το γαρ πολύ της θλίψεως γεννά παραφροσύνη''. 

Συνηθίσαμε στην πολιτική Σαμσών,  από τους πολιτικούς την πολιτική "αποθανέτω η ψυχή μου μετά των αλλοφύλων".

Συνηθίσαμε, να βλέπουμε αντισυστημικούς πολιτικούς να μπαίνουν με την πρώτη ευκαιρία 

στο σύστημα, για να εισπράξουν με τη σειρά τους, αναπτυξιακό μέρισμα όπως η ελίτ 

και οι ολιγάρχες!

Αλήθεια θα έχουν άδικο οι πολίτες να γυρίζουν την πλάτη τους στη θέα πολιτικών;

Μήπως είναι μια νέα μορφή ήρεμης διαμαρτυρίας, στο πολιτικό προσωπικό της χώρας;