Έξυπνες τεχνικές επικοινωνίας στις δημόσιες εμφανίσεις ενός πολιτικού. Άρθρο του Θανάση Παπαμιχαήλ – Επικοινωνιολόγου Συγγραφέα Οδηγών Πολιτικής Αυτοβελτίωσης (Σ.Ο.Π.Α.)

 

Οι Δημόσιες Σχέσεις ενός πολιτικού ξεκινάνε από το πρωί, από την ώρα που θα βγει στο δρόμο μέχρι την ώρα που θα επιστρέψει, στο προσωπικό, ιδιωτικό του χώρο, στο σπίτι του.

Σε καθημερινή βάση οι πολιτικοί δίνουν εξετάσεις σε ένα δύσκολο κοινό, από αδιάφορο μέχρι απειλητικό και αρκετά ψαγμένο. Από ένθερμους ψηφοφόρους μέχρι πολέμιους. Στα μέσα επικοινωνίας αλλά και σε συγκεντρώσεις. Χρησιμοποιείστε μικρές και έξυπνες επικοινωνιακές συμβουλές – τεχνικές στην καθημερινότητα των δημόσιων εμφανίσεων σας.

Ειδικά αν ανήκετε στην κατηγορία Υποψήφιων Προέδρων πολιτικού κόμματος.

• Αποφύγετε να μετακινείστε με πολυτελή αυτοκίνητα και με μεγάλη συνοδεία «αυλής». Μικρά αυτοκίνητα, πάντα καθαρά και πάντα συνοδηγός. Αποφύγετε να κάθεστε στο πίσω κάθισμα. Φοράτε πάντα τη ζώνη ασφαλείας. Έτσι, δείχνετε τα πόσο νομοταγής είστε.

• Δεν περιμένετε να σας ανοίξουν την πόρτα για να κατεβείτε. Ανοίγετε μόνοι σας κι αν κάποιος απ’ έξω το επιδιώξει, κλείστε την μετά μαζί του. Δείχνει σεμνότητα και φιλικότητα.

• Αν συνοδεύεστε από σύζυγο ή άλλο συγγενή, φροντίστε για την διακριτική παρουσία του. Η κομπορρημοσύνη των συγγενών των πολιτικών, επηρεάζει αρνητικά την εικόνα σας. Προσοχή, και σε πιθανή προκλητική ένδυση.

• Αν έχετε ασθενή μνήμη «χρυσόψαρου», να συνοδεύεστε πάντα από συνεργάτες σας γνωστούς για τη μνήμη «ελέφαντα». Θα σας βγάλει από τα δύσκολα αρκετές φορές. Οι πολίτες – ψηφοφόροι και ιδιαίτερα τα κομματικά στελέχη αρέσκονται να τους αποκαλείτε με τα μικρά τους ονόματα όσο κι αν ακούγεται υπερβολικό.

• Να έχετε πάντα ένα καλό λόγο και για τις γυναίκες και για τους άνδρες που συναντάτε στο δρόμο ή στην εκδήλωση. Αποφύγετε χιουμοριστικές ατάκες. Δεν έχουν όλοι την αίσθηση του χιούμορ.

• Κρατείστε την ψυχραιμία σας όταν κάνετε κάποιο λάθος ή σας κάνουν μια ερώτηση δύσκολη ή ακόμη και προσβλητική. Με χιούμορ ή με μια έξυπνη ατάκα ή «γύρισμα» του λόγου μπορείτε να βγείτε κερδισμένοι.

• Πάντα το «εμείς», ποτέ το «εγώ». Δείξτε το συλλογικό τρόπο της σκέψης σας και αποφύγετε να ταυτιστείτε με την εικόνα του «εγώ» στην πολιτική.

• Μιλήστε με τη γλώσσα του σώματος. Τονίστε με κινήσεις τα λεγόμενα σας, τα πιο ενδιαφέροντα σημεία της ομιλίας σας.

• Δώστε «τροφή» στους δημοσιογράφους που παρευρίσκονται. Βγάλτε ειδήσεις που θα «παίξουν» στα ΜΜΕ και στο διαδίκτυο.

• Κλείστε τη δημόσια επικοινωνία σας με το ΕΣΕΙΣ. "Εσείς είστε η δύναμη μου, η φωνή μου. Εσείς μας οδηγείτε". Στο κοινό αρέσει πάντα να είναι το κέντρο της προσοχής του πολιτικού, έστω κι αν κατά βάθος γνωρίζει ότι αυτό είναι ουτοπικό.

Οι Υποψήφιοι Πρόεδροι που σε λίγους μήνες θα κριθούν από τους πολίτες, πρέπει να συνηθίσουν στην ιδέα ότι οι καλύτερες και πιο ξένοιαστε διακοπές είναι μετά τις εκλογές.

Πολλές ευχές για καλές διακοπές!

 

Δεξιότητες για να κερδίσετε σε μια «κούρσα» διαδοχής. Άρθρο του Θανάση Παπαμιχαήλ – Επικοινωνιολόγου Συγγραφέα Οδηγών Πολιτικής Αυτοβελτίωσης (Σ.Ο.Π.Α.)

 Η πολιτική «πιάτσα» θεωρεί πολύ δύσκολο να γίνει κάποιος αρχηγός κόμματος αν δεν είναι από οικογένεια, από τζάκι για να πάρει το δαχτυλίδι της διαδοχής ή το κληρονομικό δικαίωμα ψήφου. Κατά καιρούς ακούγονται ορισμένα ονόματα πρωτοκλασάτων στελεχών κομμάτων, να «παίζουν»  ως διάδοχοι, δελφίνοι και εν δυνάμει αρχηγοί, του ενός ή του άλλου κόμματος.

Η ιστορία έχει δείξει ότι αλλαγές αρχηγών κομμάτων γίνονται είτε μετά από μια βαριά ήττα είτε μετά από αδυναμία ενός κόμματος να ανεβάσει τα ποσοστά του και να αναδειχθεί σε ηγεμονική θέση. Η αντικατάσταση του αρχηγού θεωρείται επιβεβλημένη και αναγκαία για μια νέα αρχή του κόμματος και εσωτερική ανασυγκρότηση κι έτσι αρχίζει το παιχνίδι της διαδοχής.

Ποιος θα είναι ο επικρατέστερος υποψήφιος, ποιόν και γιατί θα ψηφίσει η κομματική βάση;

Θα είναι η εικονική πραγματικότητα που έχουν δημιουργήσει τα ΜΜΕ ή η πραγματικότητα που έχει ανάγκη ο κομματικός συνδυασμός από ένα νέο υποψήφιο αρχηγό.

Ας εξετάσουμε κάποιες βασικές δεξιότητες που οδηγούν στην κορυφή της ηγεσίας ενός κόμματος.

Το όνομα του υποψηφίου. Για όλους όσους ασχολούνται με το μάρκετινγκ κάθε προϊόν  πουλάει πρώτα με το όνομα του. Οι πολιτικοί που είναι γνωστοί με το μικρό τους όνομα, θεωρούνται πιο «δικοί» μας και είναι σίγουρα πιο εύκολο να προτιμηθούν. Όμως το πολιτικό σύστημα αλλάζει, οι ψηφοφόροι ξυπνάνε, οι απαιτήσεις μεγαλώνουν και το όποιο όνομα δεν αρκεί από μόνο του να δώσει το στέμμα. 

Τόλμη και σταθερότητα με αποδεδειγμένη εμπειρία, βιώματα, γνώσεις και ικανότητες που θα πείσουν τους πολίτες ότι υπάρχει διαφορετικός και καλύτερος δρόμος για τη χώρα και τη δική τους ζωή.

Αφήγημα. Επεξεργασία ειδικού αφηγήματος που θα δίνει απαντήσεις στις βασικές ανάγκες των πολιτών και ειδικά πως θα προσεγγίσει ο υποψήφιος μεγαλύτερο αριθμό ψηφοφόρων από όμορους πολιτικούς χώρους και να μην περιοριστεί στον κομματικό του χώρο. Οι πολίτες ψηφοφόροι στις εσωκομματικές εκλογές, επιλέγουν για αρχηγό αυτόν που πιστεύουν ότι αρέσει σε όσους μέχρι χθες δεν ψήφιζαν το κόμμα. Προτιμούν αυτόν που τους πείθει ότι θα κερδίσει στις εκλογές! 

Πολιτικό πρόγραμμα ολοκληρωμένο και τεκμηριωμένο. Αξιόπιστη πολιτική πρόταση και όχι προχειρότητες στην αντιμετώπιση των αναγκών των πολιτών.

Απευθύνεται  στους νέους. Οι νέοι ψηφοφόροι είναι ιδεαλιστές, απαιτούν την αλλαγή, κατανοούν τις νέες τεχνολογίες και είναι άμεσα διαθέσιμοι στις νέες πολιτικές φωνές. Ενωθείτε μαζί τους σε έναν κοινό σκοπό. Η ενέργεια τους, θα ενεργοποιήσει και την εκστρατεία τους.

Τα παιχνίδια της διαδοχής είναι πάντα βρώμικα. Τα χτυπήματα κάτω από τη ζώνη πολλαπλασιάζονται. οι απόπειρες εξαπάτησης εντείνονται, οι προσπάθειες πολιτικής και ηθικής εξόντωσης πληθαίνουν. Χρειάζεται ευφυΐα, ψυχραιμία και γερό στομάχι.

Όταν μπαίνεις σε ναρκοπέδιο κινείσαι με ελιγμούς. 

Να είστε έτοιμοι για τα πάντα.

 

Νέα δεδομένα, ίδια τα προβλήματα! Άρθρο του Θανάση Παπαμιχαήλ – Επικοινωνιολόγου Συγγραφέα Οδηγών Πολιτικής Αυτοβελτίωσης (Σ.Ο.Π.Α.)

 

Ένας ακήρυχτος πόλεμος έχει ξεσπάσει στις εσωκομματικές μάχες των κομμάτων της αντιπολίτευσης, με φήμες, παρεμβάσεις, δημόσιες δηλώσεις, διαρροές, διαγραφές, χτυπήματα ύπουλα, υπόγεια και κάτω από τη μέση, τα οποία θα διακοπούν για τις λίγες ημέρες των καλοκαιρινών διακοπών και θα επανέλθουν δριμύτερες στις πρώτες ημέρες του φθινοπώρου. Και θα συνεχιστούν μέχρι τελικής πτώσεως και εξόντωσης, στην τελική σύγκρουση προσώπων και ιδεολογιών.

Οι εσωκομματικές μάχες των πολιτικών κομμάτων δεν είναι μόνο προσώπων και  εκλογικές, αλλά παράλληλα πολιτικές και ιδεολογικές. Ότι ο εχθρός δεν βρίσκεται εντός των τειχών είναι δύσκολο να το κατανοήσουν και να συνεννοηθούν ώστε να ανατρέψουν την παντοδυναμία του εχθρού που βρίσκεται εκτός των τειχών!

Και όλα αυτά κάτω από τις «σκιές» επιφανών πολιτικών ανδρών, που δυστυχώς κουβαλάνε και ναρκισσισμό και αλαζονεία. Τα πάντα περιστρέφονται γύρω από τον άξονα τους και όλοι οι άλλοι θα πρέπει να προσέλθουν χωρίς απαιτήσεις, να υπηρετήσουν αγόγγυστα, αναγνωρίζοντας την ύπαρξη του μεγαλείου τους.’

Η εκλογή νέου αρχηγού ή και η παραμονή του υπάρχοντος, δεν πρόκειται να αλλάξουν τίποτα αν οι παρατάξεις ακολουθήσουν τον ίδιο δρόμο περιοριζόμενοι σε μία μάχη χαρακωμάτων και συνεχούς αμφισβήτησης για τη διαφύλαξη των χαμηλών εκλογικών ποσοστών τους, επαναλαμβάνοντας τις τετριμμένες θέσεις και προτάσεις απέναντι στα μεγάλα προβλήματα των πολιτών.

Στις μέρες μας, όπου η απαξίωση του πολιτικού συστήματος είναι περισσότερο από εμφανής, η ανάγκη της συλλογικής επιβίωσης των πολιτικών κομμάτων, είναι ισχυρότερη από ιδεολογίες και από τις σκουριασμένες πολιτικές επετηρίδες. 

Οι πολίτες, στην κυριολεξία είναι στα κάγκελα ενώ για πολλούς πολιτικούς τα θέματα της ακρίβειας της υγείας, της ασφάλειας ή των κόκκινων δανείων, είναι μόνο αριθμοί που ανεβοκατεβαίνουν στην ανάγνωση, ενώ αντίθετα είναι εφιάλτης, βραχνάς και βρόγχος στο λαιμό για τους πολίτες, που τα βιώνουν με δάκρυα και πόνο.

Όσο για το «μπάχαλο» της ασυνεννοησίας και των διαφορετικών απόψεων που επικρατούν μεταξύ των εκλεγμένων προσώπων όλων των κομμάτων, δείχνει ότι άπαντες έχουν αποκοπεί από τη ζώσα πραγματικότητα και η διαφαινόμενη κρίση λειτουργεί ως δούρειος ίππος στην κοινωνική διάλυση.

Εάν δεν μπορούν να καταλάβουν τα μηνύματα των καιρών, δεν θα πορευτούν σωστά και θα αποκοπούν από την εποχή. Δυστυχώς, θα πάρει η μπάλα και όλους εμάς που δεν φταίμε σε τίποτα. Πλην του γεγονότος, ότι τους εκλέξαμε! 

Νέα δεδομένα αλλά τα προβλήματα ίδια! 

 

 

Είναι βαριά η κομματική φανέλα! Άρθρο του Θανάση Παπαμιχαήλ – Επικοινωνιολόγου Συγγραφέα Οδηγών Πολιτικής Αυτοβελτίωσης (Σ.Ο.Π.Α.)

 

Η μεγάλη αποχή που έπληξε σε μεγάλο βαθμό το σύνολο των πολιτικών κομμάτων, στις τελευταίες εκλογές, σε συνδυασμό με την αποσυσπείρωση τους, δείχνει ξεκάθαρα ότι ένα μεγάλο ποσοστό ψηφοφόρων της κεντροδεξιάς και κεντροαριστεράς αναζητεί άλλα πράγματα.

Έτσι σήμερα οι εκλογικές βάσεις των κομμάτων είναι αρκετά ρευστές. Τίθεται λοιπόν ευλόγως το ερώτημα "Η δημιουργία νέων κομματικών φορέων" θα μπορέσει να αναπληρώσει το κενό που άφησαν τα πολιτικά κόμματα που κυβέρνησαν, με τις μεγάλες αστοχίες και τις δραματικές παραλείψεις, τα τελευταία χρόνια;

Στην αριστερά και στην συνείδηση του κόσμου της, υπήρχε πάντα μια «απενοχοποίηση» στη δημιουργία νέων πολιτικών φορέων, με την έννοια ότι πάντα υπάρχει χώρος για να εκφραστεί το όραμα του σοσιαλισμού από διαφορετικούς ανθρώπους. Εξάλλου, η κοινωνία πάντα θα αναζητά ανατροπή του μοντέλου αντιπροσώπευσης και ρήξη με το σύστημα και τη δομή διακυβέρνησης και τα κόμματα αυτά εδράζουν τη δυναμική τους σε αυτή την αντιπολιτευτική ρητορική.

Για την κυοφορούμενη απόπειρα των κομμάτων του ευρύτερου προοδευτικού χώρου δεν ξέρουμε την κατάληξη της και αν θα εξελιχθεί σε έναν υπολογίσιμο παίκτη, τουλάχιστον εκλογικά, και εν δυνάμει αξιοπρεπή συνομιλητή του κυβερνώντος κόμματος.

Φυσικά δεν θα πρέπει να ξεχνάνε ότι στην παλιά αριθμητική δεν μπορούμε να προσθέσουμε μήλα και πορτοκάλια. Τώρα, πως θα προστεθούν και θα "δουλέψουν" πολιτικά κόμματα αντίπαλα μέχρι χθες, η ιστορία θα το καταγράψει.

Αυθαίρετα ,συνένωση κομματικών δυνάμεων, με σημαντικές προγραμματικές διαφορές σε πλείστα  θέματα όπως γεωπολιτικά, οικονομικά, κοινωνικά, εγκυμονεί αστάθεια. 

Είναι βαριά η κομματική φανέλα!

Στην κεντροδεξιά όμως τα πράγματα είναι διαφορετικά. Ο χώρος αυτός έχει μια σκληρή παράδοση ενότητας ενώ ιστορικά όλες οι απόπειρες δημιουργίας νέων πολιτικών ομάδων, υπολογίσιμων, έχουν αποτύχει πλην των περιόδων με συνθήκες γενικευμένης δυσαρέσκειας, αλλά και πάλι με μικρό ορίζοντα ύπαρξης.

Ακόμη δεν θα πρέπει να διαφύγει της προσοχής μας ότι τα αποτελέσματα των τελευταίων εκλογών είχαν χαρακτήρα αντίδρασης και δυσαρέσκειας του εκλογικού σώματος απέναντι στο κυβερνών κόμμα. Δεν γνωρίζουμε ποια θα ήταν τα αποτελέσματα αν το διακύβευμα των εκλογών ήταν η αλλαγή κυβέρνησης. 

Θα το μάθουμε το αργότερο σε τρία χρόνια.

Εν κατακλείδι, τα όποια νέα πολιτικά μορφώματα εμφανιστούν, είναι πιθανόν να συμβάλλουν σε μια ακόμη μεγαλύτερη ρευστοποίηση του πολιτικού συστήματος.

Αν δεν ρισκάρουν κάτι καινούργιο και δεν συγκρουστούν με το παλιό, κινδυνεύουν να εκληφθούν ως μέρος του «κατεστημένου»!

Άλλωστε οι πολίτες γνωρίζουν ότι σε πολλά κόμματα περισσεύει το "προοδευτικό" πρόσημο όταν είναι στην αντιπολίτευση και μετασχηματίζεται "συντηρητικό" όταν πάρουν την εξουσία.

Εδώ, αν προσθέσουμε και την ύπαρξη εμφανών προσωπικών στρατηγικών έχουμε πλήρη την εικόνα ενός «καινούργιου» που φαντάζει ως συνέχεια του «παλιού» με άλλα μέσα.