Δούρου - Σακελλαρίδης θα είναι οι άσσοι του Αλέξη;

Άρθρο της Στέλλας Παπαμιχαήλ - Δημοσιογράφου Στις ομοιότητες όσον αφορά τις εκλογικές και προεκλογικές συμπεριφορές ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ, για να προσθέσω κάτι στο εξαιρετικό άρθρο του Γιάννη Σιδέρη, υπάρχει κατά τη γνώμη μου ακόμη μια. Πρόκειται για την απροθυμία των στελεχών και των δύο αυτών κομμάτων να δοκιμαστούν στον εκλογικό στίβο των αυτοδιοικητικών εκλογών, όταν κάποτε στο ΠΑΣΟΚ και τώρα στο ΣΥΡΙΖΑ τα ποσοστά τους “πιάνουν ταβάνι”, το κόμμα τους ενδεχομένως βρίσκεται μια ανάσα πριν από την εξουσία και εκείνοι προτιμούν να μείνουν “αλώβητοι”, προκειμένου να στελεχώσουν -όταν έρθει εκείνη η ώρα- την κρατική μηχανή, μέσω μιας θέσης στο μελλοντικό υπουργικό συμβούλιο… Έτσι λέει το ρεπορτάζ ότι συνέβη με τις αρνήσεις πολλών εκ των κορυφαίων στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ να συμμετάσχουν ως υποψήφιοι στις αυτοδιοικητικές εκλογές του Μαΐου, όπως ο κ. Σταθάκης και η κ. Σακοράφα, με το μόνο κορυφαίο ή έστω προβεβλημένο στέλεχος που δέχθηκε τη θέση που της προτάθηκε την κ. Ρένα Δουρου. Απόρροια αυτού, ο ΣΥΡΙΖΑ να κατεβάσει στην περιφέρεια Αττικής και στον Δήμο Αθηναίων δύο νέους ανθρώπους που πήραν προφανώς το ρίσκο να αναμετρηθούν σε δύσκολα εκλογικά πόστα και που κατά πάσα πιθανότητα αποδέχθηκαν την πρόκληση, ανεξαρτήτως των προσωπικών τους φιλοδοξιών, καθώς και η κ. Δούρου για παράδειγμα θα μπορούσε να «στυλώσει τα πόδια» περιμένοντας όταν γίνει κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ να πάρει μια θέση στο Υπουργείο Εξωτερικών ( σχετική φημολογία την προάλειφε για κάτι τέτοιο). Προς θεού δεν ισχυρίζομαι ότι και οι δύο θέσεις της τοπικής αυτοδιοίκησης δεν είναι ιδιαιτέρως προβεβλημένες για μελλοντικούς πολιτικούς απλώς λέω ότι θα μπορούσαν να έχουν διεκδικήσει κάτι πιο σίγουρο και ασφαλές… Η κριτική που ασκείται στους δύο και κυρίως στον 34χρονο υποψήφιο Δήμαρχο Αθηναίων Γαβριήλ Σακκελαρίδη είναι ότι είναι πολύ νέος, δεν έχει κολλήσει πολλά ή και καθόλου ένσημα, με την αναπαραγωγή του γνωστού τσιτάτου ότι «δεν έχει διοικήσει ούτε περίπτερο πώς θα τα βγάλει πέρα σε έναν τόσο μεγάλο δήμο;» Ο αντίλογος σε αυτό βέβαια είναι γνωστός και συνοψίζεται στις αναρίθμητες περιπτώσεις αρχηγών κομμάτων, υπουργών ή ακόμη και πρωθυπουργών με βιογραφικό σχετικά φτωχό στη συμπλήρωση του πεδίου «επαγγελματική δραστηριότητα». Αυτό είναι αλήθεια που τους κάνει επιτυχημένους ή αποτυχημένους; Χωρίς να συμμερίζομαι την άποψη ότι οι διοικούντες δεν πρέπει να έχουν και στο παρελθόν διοικητική εμπειρία θεωρώ ότι ένας 34χρονος έχει όλη τη ζωή μπροστά του να δοκιμαστεί από το πώς διοικείται ένα περίπτερο μέχρι ένας δήμος, αρκεί να έχει προσόντα και όρεξη. Το βιογραφικό του κ. Σακκελαρίδη υποστηρίζει το ένα σκέλος δηλαδή την κατάρτιση ( οικονομολόγος με μεταπτυχιακό στη Νέα Υόρκη), ενώ το έτερο δηλαδή την όρεξη μένει να το αποδείξει… Όχι μόνο αν καταφέρει και εκλεγεί, γεγονός αρκετά δύσκολο για τον Δήμο Αθηναίων, αλλά και στον τρόπο που θα κινηθεί στρατηγικά και προσωπικά στην προεκλογική κούρσα μέχρι τον Μάιο. Τι περιμένουμε σήμερα από την αλλαγή της νοοτροπίας στην πολιτική; Τους « έμπειρους» πολιτικούς τους φάγαμε με το κουτάλι, ήταν αυτοί που έκαναν «καριέρα» για δεκαετίες στην βουλή ή στην τοπική αυτοδιοίκηση και έβαλαν ένα «λιθαράκι» στην διαμόρφωση της παρούσας ζοφερής κατάστασης. Δεν είναι κατ ανάγκη λοιπόν κακό να δώσουμε ευκαιρίες σε όσους θέλουν να το προσπαθήσουν, όχι βέβαια στου «κασίδη το κεφάλι» αλλά αφού πρώτα πείσουν ότι θέλουν να το παλέψουν. Και οι δύο περιπτώσεις τουλάχιστον από την παρουσία τους στα ΜΜΕ δείχνουν σοβαρές και υπεύθυνες. Ειδικά για την κ. Δούρου έχει μια σημασία η ψυχραιμία με την οποία αντιμετώπισε την χυδαία επίθεση Κασιδιάρη και το γεγονός ότι για την ίδια διατηρεί φάκελο η Χρυσή Αυγή. Για τον κ. Σακελλαρίδη έχει ένα ενδιαφέρον αν μπορεί να επαναλάβει το επιτυχημένο μοντέλο Τσίπρα στις δημοτικές εκλογές του 2006, καθώς οι καιροί έχουν αλλάξει και οι ψηφοφόροι δικαίως έχουν γίνει πιο δύσπιστοι. Και για τις δύο περιπτώσεις βεβαίως ισχύει, χωρίς καμία προκατάληψη, το ρητό “ Ιδού η Ρόδος”... Δημοσιεύθηκε στο aixmi.gr